ഞാൻ വേറെ തന്നെ ഒരു ലോകത്താണോ ജീവിക്കുന്നതെന്ന് ഇടയ്ക്ക് എനിക്ക് സംശയം തോന്നും.
ചിലപ്പോ നിറയെ നിറയെ നിറങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ചിത്രകാരന്റെ ചായപ്പെൻസിൽ പോലെ ഒഴുകിയൊഴുകി എന്റെ ചുറ്റിലും നിറഞ്ഞെങ്കിൽ എന്ന് തോന്നും.
ചിലപ്പോൾ കറുപ്പും വെളുപ്പും മാത്രം.
മറ്റ് ചിലപ്പോൾ ശബ്ദങ്ങളോട് സ്നേഹം തോന്നും, ചിലപ്പോൾ നിശ്ശബ്ദതയോട്.
ഞാൻ എന്തിനാണീ ലോകത്ത് എന്ന് ചിലപ്പോ തോന്നും, പിന്നെ ആലോചിക്കും അമൂർത്തവും അപൂർണവും ആയ ചിലതിനെയൊക്കെ സ്നേഹിക്കാനും ആരെങ്കിലും ഒക്കെ വേണ്ടേ.
വക്ക് പൊട്ടിയ പാത്രങ്ങളിലും കയ്യടർന്നു പോയ ശില്പങ്ങളിലും അക്ഷരത്തെറ്റുള്ള കവിതകളിലും ഹൃദയം കോർത്തിടുന്ന ചിലർ
